Michael De Cock (auteur Rosie & Moussa): “Ik had het echt wel gehad met jeugdliteratuur waarin kinderen voortdurend paardrijden en door weilanden rennen. Gelukkig is dat genre intussen op zijn retour. Terecht, want er groeien meer kinderen op in steden dan in idyllische dorpjes. En avonturen vallen overal te rapen, in een stad wellicht nog meer dan elders. Je zou Moussa dan ook kunnen zien als een kleine onverschrokken Crocodile Dundee die Rosie mee op sleeptouw neemt in de urban jungle. Die twee karaktertjes zijn een soort afsplitsing van mezelf, wat haast onvermijdelijk is als je verhalen schrijft. Rosie is rationeel en eerder braaf, zeker in het begin van de reeks, Moussa is veel opener en impulsiever van aard. Hij neemt Rosie mee naar het dak van het appartementsgebouw om van daaruit naar de wereld te kijken, en stapt daarna samen met haar op de tram om die wereld van dichtbij te gaan ontdekken. Ze doen iets wat niet mag en trekken er alleen op uit, wat best stout en spannend is. De cocon van hun leefomgeving breekt open en ze stappen met een klein hartje de buitenwereld in, met zijn mogelijkheden en zijn moeilijkheden, zijn verzuchtingen en zijn verlokkingen. Het is een universeel verhaal dat tot de verbeelding spreekt.”

Kon het verhaal zich nergens anders afspelen dan in de stad? Michael De Cock: “De stad is in Rosie & Moussa veel meer dan het decor waarin de kinderen zich bewegen, het is een apart personage, juist door zijn prominente betekenis voor het verhaal. Ik vind een stad sowieso inspirerender qua setting. Niet alleen door de smeltkroes van culturen en de verscheidenheid aan mensen, maar ook door de enorme diversiteit aan samenlevingsvormen.”

De volledige tekst van het interview met Michael De Cock lees je in het oktober nummer van QuaJong, het e-zine van Kind & Samenleving.